Meteen aan de slag

Toen Clea 4 maanden oud was, begon ze korte dutjes te doen. In het begin ging ze van lange blokken slaap naar 45 minuten en opeens sliep ze niet langer dan 20 minuten.

Op dat moment voelde ik mij echt niet goed in mijn vel waardoor ik op elke kik die Clea gaf, reageerde in de hoop dat ze snel verder zou slapen zodat ik verder tot rust kon komen. Enkele weken later bleek dat mijn schildklier ontregeld was. Dit verklaarde mijn gemoedstoestand op dat moment. Mijn schildklier werd snel behandeld maar we zaten ondertussen met een kleintje dat niet langer slaapcycli kon vervolledigen (20 minuten in plaats van 45 en ook geen slaapcycli na elkaar dus er waren geen herstellende dutjes). De conclusie van was dat we allemaal oververmoeid waren.

Wat ik mij vooral herinner is dat mijn man en ikzelf ons zo eenzaam voelden rond de slaap van Clea. We hebben een stevig netwerk en we werden goed geholpen maar niemand kon eens meedenken over hoe pakken we dit nu aan? Hoe leren we haar terug goede dutjes doen? Ik begon boeken te lezen en verzamelde tips & tricks. Toen ontstond het plan om Clea terug te leren slapen via geassisteerde dutjes (we wiegden/reden haar in slaap op de momenten dat ze moest slapen en we deden het zo lang als nodig zodat ze terug gewoon werd om langere blokjes te slapen) en na 3 dagen begonnen we te oefenen in haar bedje. Op een week tijd hadden we haar ritme terug en konden we allemaal beginnen bijtanken.