JUIST
Matrescentie valt te vergelijken met adolescentie – en net dat maakt het zo belangrijk om te erkennen.
Net zoals adolescentie is matrescentie – de overgang naar het moederschap – een hormonale, fysieke, emotionele en mentale transitie. Maar waar adolescentie als levensfase ingeburgerd is, blijft matrescentie vaak onderbelicht. We verwachten van adolescenten dat ze zoekende zijn naar hun identiteit, dat ze worstelen met tegenstrijdige gevoelens, én we geven hen daar de ruimte voor. Die sociale erkenning normaliseert hun proces.
Voor nieuwe moeders (en bij uitbreiding ouders) ontbreekt die vanzelfsprekende erkenning vaak. Terwijl de impact even groot is. Matrescentie verdient daarom dezelfde aandacht en ondersteuning als adolescentie – want ook deze fase vraagt tijd, ruimte en begrip.
Herken jij jezelf hierin? Was de term nieuw voor jou, maar wil je helpen hem op de kaart te zetten? Vraag je je af of dit ook geldt voor vaders of andere zorgfiguren? Lees en deel dan zeker ons blogartikel – dit onderwerp verdient méér dan een alinea.
Een fijne moederdag alvast,
Anoek