FOUt
Wat is verlatingsangst
Vanaf de leeftijd van 6-7 maanden kan verlatingsangst (of scheidingsangst, separatieangst) beginnen ontstaan, rond de leeftijd van 9 maanden is er vaak een piek. Verlatingsangst is gerelateerd aan het ontwikkelen van de objectpermanentie. Dit wil zeggen dat je kind een object of persoon in zijn geheugen kan opslaan. Je kind begrijpt dat iets ook bestaat ook al kan hij het niet langer zien. Verlatingsangst speelt vaak extra op bij overgangsmomenten: je kind afzetten bij een andere zorgfiguur of je kind te slapen leggen. Tijdens deze periodes heeft je kind het moeilijk met afscheid nemen. Er zullen de eerste levensjaren verschillende momenten zijn waarop die verlatingsangst opspeelt en waarbij je zal merken dat je kind het even moeilijker heeft om afscheid te nemen. Het zijn fases, waarin je kind je even extra nodig heeft, waar een extra laagje nabijheid welkom is. Maar ze waaien ook terug over. Onafhankelijkheid groeit uit afhankelijkheid.
Verlatingsangst kan je niet tegenhouden, maar je kan hier wel op inspelen.
Op zich kan je verlatingsangst niet tegenhouden. Het is een ontwikkelingssprong die kan aanvoelen als een stap achteruit. Maar eigenlijk is het goed nieuws, je kind ontwikkelt en jullie relatie ontwikkelt! Je kan je kind hier in ondersteunen. Door hem vertrouwen te geven dat wanneer je weggaat, je ook steeds terugkomt.
- Verlaat af en toe eens kort de kamer waar je kind is of ga uit het zicht staan, terwijl je laat horen dat je er nog bent (vertellen tegen je kindje, liedje zingen, …) en kom even later terug.
- Speel extra vaak verstoppertje of kiekeboe-spelletjes deze momenten. Zo maak je er een fijne gelegenheid van en oefen je ondertussen.
- Vertel verhaaltjes, lees boekjes over dit thema.
- Zeg tegen jezelf: dit is een normale fase, het hoort erbij, alle kinderen gaan erdoor en het waait wel weer over.
- Vertrek niet stiekem om ‘drama’ te vermijden.
- Wordt je kind overspoeld? Blijf zelf rustig en troost je kind. Modeleer die rust aan je kind en toon dat je er zelf alle vertrouwen in hebt. Probeer niet vanalles te gaan veranderen, dan voelt je kind dat je het ook niet meer weet. Dat neemt niet weg dat een extra laagje ondersteuning zeker mag toegevoegd worden!
Specifiek rond het slapengaan.
Tijdens het bedtijdritueel kan je inzetten op extra qualitytime in de kamer van je kind. Als je nog geen boekje hebt geïntroduceerd of nog geen liedje zingt is dit het moment om het te introduceren. Daarnaast is expliciet afscheid neemt van de knuffels/mannetje maan/posters door even te zwaaien een grote hulp op deze leeftijd. Je neemt letterlijk afscheid van de dag. Je kan het bedtijdritueel dus wat verlengen en vervolgens de kamer verlaten. Bied gerust wat meer nabijheid maar doe ook niet meer dan nodig. Net zoals bij elke regressie, fase, … raden we eigenlijk aan om zo consequent mogelijk te handelen en vast te houden aan jullie bestaande manier van doen. Net dat geeft je kind vertrouwen, je bent voorspelbaar en dat brengt rust!